Doopgetuigenissen

Ik ben Andre van Remmerden geboren op 21-09-1968 dus 47 jaar. Ik kom uit een gezin van 5 kinderen, 3 oudere zussen en een jongere broer. Wij zijn christelijk opgevoed en ik heb dus ook de kinderdoop gehad. We zijn met mijn ouders eerst naar de Oudekerk gegaan toen naar de Hoeksteen en als laatste voor het trouwen naar de Sionskerk.

Toen ik 15 jaar oud was leerde ik Jeanet van de Haar kennen, zij was toen 14 jaar oud en ik ben uiteindelijk ook met haar getrouwd. We zijn getrouwd in de Oude kerk door Ds. Jongerden. Na het trouwen gingen we naar de Westerkerk omdat we daar woonden.
We hebben 2 kinderen gekregen Martin van 20 jaar en Lianne van 16 jaar. Ook zij hebben samen de kinderdoop gehad.

In 1995 werd ik depressief en ben ik opgenomen (toen nog in Bennekom). Toen ik weer thuis kwam en hersteld was van de depressie, is het geloof op een laag pitje komen te staan. Wij geloofden wel maar gingen niet trouw elke week naar de kerk. Het bleef kabbelen met het geloof, maar er was geen sprake van een diepgaand geloof in mij.
Toen ik in 2004 of 2005 van Theo van Laar (buurman en vriend) een boek ‘doelgericht leven’ kreeg, is dat de ommekeer naar een dieper geloof geworden, het boek moest je lezen in 40 dagen, elke dag een bladzijde ook uit de bijbel. Ik raakte toen verslaafd aan het lezen uit de bijbel. Ik heb de bijbel 4 keer gelezen, 1x het Boek, 1x NBV, 1x Willibrord vertaling uit 1951, en 1x de Statenvertaling, nu ben ik de nieuwe vertaling aan het lezen de Statenvertaling met uitleg. Ik ben naar verschillende conferenties geweest waaronder (het wonder van het kruis) van Wilkin van de kamp.
Wij waren samen zo vol van Gods liefde en wat Jezus in ons leven gedaan had, dat we samen besloten om belijdenis te doen dit is gebeurt op 8 april 2007. Al snel naar de belijdenis werd ik bezoekbroeder en daarna werd ik ouderling in de Westerkerk.
We werden geraakt door een project uit de kerk waar Wit-Russische kinderen van ongeveer 9 jaar oud naar Nederland kwamen die opgevangen moesten worden in pleeg gezinnen voor ongeveer 8 weken, wij hebben daar ook aan meegedaan.
Maar het liet ons niet los, dus heb ik samen met wat vrienden een busreis georganiseerd om daar heen te gaan om te kijken of we iets konden betekenen voor die mensen die daar woonde.
We zagen daar het gezin van het jongetje wat bij ons in huis had gezeten, hij had een broertje die een spasme had, maar geen rolstoel of bewegings ruimte had. Dat jongetje was 7 jaar en moest de hele dag gedragen worden.
Toen we terug kwamen heb ik samen met mijn vrouw een eclectische rolstoel geregeld met veel mensen om ons heen. We zijn toen terug gegaan met een klein busje met ons eigen gezin en een tolk, het leven van dat jongetje is vanaf die dag veranderd, de liefde van God zag ik hierdoor heen en dat gezin ook.

We hadden toen in 2008 een huis gekocht in Elst, waar we in 2009 zijn gaan wonen.
Mijn schoonvader is in 2008 overleden en mijn schoonmoeder 2 jaar later, er kwam veel op mijn schouders neer, we hadden het probleem dat het huis verkocht moest worden van mijn schoonouders, ik was in Elst in de organisatie gestapt van Wit-Russische kinderen en ik was nog ouderling.
Ik moest dag en nacht werken om het voor elkaar te krijgen en dat ging in 2010 dan ook mis met een burnout, ik moest alles opzeggen om weer rust te krijgen en daar kreeg ik een zware depressie van. Ik ben verschillende keren opgenomen geweest en was ook suïcidaal. Een zwarte bladzijde die lang zou duren.
In het begin was mijn geloof mijn redding maar halverwege de tweede opnamen ging dat ook mis, en werd alles nog veel zwarter. In die zwarte periode werd ik ook manische en heb ik veel foute dingen gedaan.

In 2013 ben ik weer aan het werk gegaan en ging het gelijk weer bergopwaarts met mijn geloof.
In 2014 heb ik hele dagen gewerkt en ging alles eigenlijk weer goed, ik heb toen ook bevrijdings pastoraat gedaan bij Fred en Margreeth en begon met een schone lei en dat voelde echt als een bevrijding met alle fouten die ik in het verleden had gedaan, (ik heb mijn hele leven al verslavingsdrang gehad naar allerlei dingen van sporten tot echt verkeerde dingen) 
In 2015 werd ik in januari geopereerd aan mijn rug, met God aan mij zijde stelde dat niets voor, in augustus was ik weer helemaal hersteld.

Maar na de vakantie in september raakte ik toch weer in een manie en was hyperactief en 30 september ging het mis ik raakte in een psychose en had maar 1 doel voor ogen ik wilde naar de Heere Jezus toe, ik had een waanbeeld die niemand wist, de volgende dag heb ik het gedaan en raakte in coma en heb een aantal uren op sterven gelegen.
Dat was een diepe schrok voor familie en vrienden. Ik kwam weer thuis en ik was in de tuin aan het werk en toen sprak duidelijk de Heilige Geest tegen mij dat ik me moest laten dopen, en dat heeft mij niet meer los gelaten.
Nu laat ik mij dopen om dat God mij gered heeft van de dood, het was nog niet mijn tijd.
Mijn hele leven draait om God en de Heere Jezus, ze staan bij mij boven alles.