Doopgetuigenissen

Ik ben Herman Pol, 49 jaar en al 24 jaar getrouwd met Laura. We hebben 2 kinderen, Maarten (14 jaar) en Thomas (11 jaar). Wij wonen in Bennekom. Ik werk bij CGI als Director Consulting Services (Sales/HR manager). CGI is een groot IT bedrijf (70.000 mensen wereldwijd). Naast mijn werk ben ik bij Mozaiek0318 actief als coördinator NextGen.

Ik ben geboren in Ede en heb een oudere zus en broer. Tot mijn 12e gingen wij naar de Oud Gereformeerde Gemeente. Mijn ouders, die allebei nog leven, hebben mij daar als kind gedoopt en daar ben ik ze zeer dankbaar voor. In die periode was mijn beeld van God vooral de toornige/straffende God. Iemand die ver weg is en die de touwtjes in handen heeft. Als kind heb ik daar enorm mee geworsteld. Ik kon het niet verdienen. We hadden allerlei regeltjes over wat moest en wat goed en slecht was, maar het was aan God of je behouden zou worden. 
Avondmaal was ook iets waar je niet aan mocht. Dat was alleen voor de “bekeerde” mensen (een enkeling). Het gevolg was dat ik vanaf mijn tienertijd eigenlijk niet zoveel meer met het geloof had. Ik had er toch geen invloed op….dacht ik.
Mijn ouders zijn toen overgestapt naar de Hervormde Kerk. En ik ging braaf mee, maar ik beleefde het niet. 
Rond mijn 19e ontmoette ik Laura mijn vrouw. Bij Laura thuis keek men heel anders tegen het geloof aan. Dat was iets moois daar kon je over praten…dat was iets waar je blij van kon worden. Zo had ik het geloof nog nooit gezien of ervaren. Mijn beeld van God is toen wel veranderd.
Samen hebben we bewust belijdenis gedaan en dat voelde goed. Ik was los van het “oude” Godsbeeld.
Na ons trouwen zijn we in Bennekom gaan wonen en daar hebben we ons toen aangesloten bij wijk-2 van de Hervormde Kerk. We hebben ons hier jarenlang prima thuis gevoeld, maar na een aantal jaar misten we iets. We gingen elk jaar naar Opwekking en daar hadden we het gevoel dat we werden opgeladen. Onze 2 jongens werden ouder en wij kregen het gevoel dat wij voor onze jongens, maar ook voor onszelf, op zoek moesten gaan naar een nieuwe gemeente. Dat is nu bijna 4 jaar geleden. En die zoektocht eindigde bij Mozaiek0318.
Bij Mozaiek0318, is mijn geloof verder gegroeid. Het is niet meer een religie, maar steeds meer een relatie geworden. Ik merk zelf dat ik anders kijk en denk over mensen, over de kerk, over rol als vader/man in mijn gezin…..eigenlijk over alles.
Tijdens de Paasnacht van 2015 was ik met een vriend in de dienst van mijn oude gemeente in Bennekom, daar zei de voorganger dat de werkelijke betekenis van dopen onderdompelen is, maar dat we dat in die gemeente niet gewoon zijn. We werden opgeroepen om naar voren te komen, en dan mochten we onze vingers in het doopfont stoppen en kregen we van de voorganger een nat teken op ons voorhoofd…..een herbevestiging van de doop. Bijna de hele kerk ging naar voren, maar een stem in mij zei…..dit is niet de doop….je moet je echt laten dopen….onderdompeling. Ik ben toen blijven zitten.
In oktober 2015 ben ik met een groep vrienden met de 4e musketiers mee geweest naar de Ardennen. Daar heb je aan het einde van het weekend een tocht door rivier…tegen de stroom in. Ik ging daar 2x kopje onder. We zongen tijdens onze tocht Opwekking 642: Neem mij mee naar de rivier. Dit lied heeft voor mij toen zoveel meer betekenis gekregen. De opdracht was om tijdens de doortocht een bijbel in je hand te houden. Ik had die niet bij me en heb toen een grote steen gepakt. Ik ben de steen 2x verloren, maar kon hem gelukkig weer terug vinden. Toen ik de steen voor de 3e keer verloor (ik ging voor de 2e keer kopje onder) raakte ik in “paniek” ik kon de steen niet meer vinden. Een stem in mij zij….het is goed….hier bij de rivier mag je alles achterlaten…. (Opwekking 642).

Later heb ik pas ervaren dat ik daar de keuze heb gemaakt om me te laten dopen….om volledig onder te gaan…begraven met Christus om weer op te staan in een heel nieuw leven.

In dat weekend hebben we ook “No longer Slaves” gezongen. Zo ervaar ik het ook. Door me volledig te laten dopen, wil ik daar uitdrukking aangeven. Ik ben een kind van God en hoef daarom ook niet meer bang te zijn.