Doopgetuigenissen

Hallo, ik ben Miranda de Jong. Ik ben trotse moeder van mijn 2 fantastische kinderen Elisa en Sil en trotse vrouw van mijn lieve man Ben de Jong. Als kind ben ik opgegroeid met God en ben ook gedoopt. Hier ben ik mijn ouders dankbaar voor. Ik dank ze dat ze mij op weg hebben geholpen in mijn geloofsleven.

Jezus heb ik echt ontdekt tijdens de Alphacursus in 2011. Ik vond het mooi hoe we werden ontroerd, doordat Jezus zo dichtbij ons was. Hoe je zag hoe Hij door anderen heen werkt.

Toch blijf ik geloven soms ook zo lastig vinden.

De laatste jaren ben ik over verschillende dingen anders na gaan denken:

Een tijdje had ik het gevoel dat ik wat anders wilde in mijn leven, ik kreeg niet genoeg voldoening, waar ik naar verlang. Ik dacht dit te krijgen door anderen te helpen. Natuurlijk is dit heel fijn om te doen, het gaf wel voldoening, maar niet waar ik naar op zoek was. Die voldoeding krijg ik van Jezus. Ik heb van die momenten dat ik helemaal warm wordt van binnen en denk: ‘Dit is die voldoening!!’ Dan kan ik echt uit mijn dak gaan van geluk. Toch heb ik ook momenten waarop ik de relatie met Jezus niet ervaar. Waarbij het in gebed soms éénrichtingsverkeer voelt. Ik verlang erna om die momenten van voldoening elke dag weer te krijgen.

Onzekerheid, is ook een item wat mij bezig houd. Wat denkt een ander van mij, hoe zie ik eruit? Vinden ze mij wel aardig? Hier kan ik soms heel druk mee zijn. Ik kan dit steeds meer naast mij neerleggen. Wat een ander ook van mij denkt, het gaat om God, hoe Hij naar mij kijkt.  Ik ben Zijn kind, Hij houdt onvoorwaardelijk van mij, welke fouten ik ook maak. Ik denk dan aan de liefde die ik voel voor mijn eigen kinderen, maar dan is de liefde van God nog veel groter. Het is gewoon niet te bevatten, hoe geliefd ik ben!

God laat mij soms merken welke kant hij mij op wilt leiden en geeft knipoogjes! Zo sloeg ik een keer de bijbel open op een willekeurige bladzijde en las toen Jakobus 1:27, waarin staat dat we weeskinderen in hun moeilijkheden moeten helpen. Ineens zag ik overal om mij heen dat organisaties op zoek waren naar pleegouders. Dit was voor ons een teken dat we geroepen werden voor pleegzorg. Dit doen we nu met veel liefde!

Sinds 2 jaar komen we in Mozaiek0318 en heb ik regelmatig vol ontroering de doop gezien.

Maar ik dacht: ‘Ik mag mij pas laten dopen als ik die voldoening heb, elke dag weer. Ik mag geen twijfel meer hebben en moet mij totaal overgegeven hebben aan God.’ Maar tijdens de diensten in Mozaiek0318, een Bijbelstudie van Beth More en een bemoedigende tekst die ik kreeg, weet ik nu beter. Met mijn doop wil ik aan Jezus laten weten dat ik voor Hem kies! Dat Hij mijn Redder is en Hem wil ik volgen, in vrijheid met Hem leven.

Dus nee, na mijn doop, moet ik nog steeds blijven werken aan mijn geloof. Ik vergelijk het altijd maar met sporten. Ook dat moet je blijven doen om steeds beter te worden, om te groeien.

Mijn hart verlangt erna om steeds meer op Jezus, mijn Redder, te lijken!!