Doopgetuigenissen

Mijn naam is Ben de Jong, 41 jaar en getrouwd met Miranda de Jong – van Roekel. Wij hebben twee mooie kinderen mogen krijgen, Elisa en Sil. Daarnaast hebben wij sinds 22 maart een pleegkindje van 1,5 jaar.

Ik ben geboren in Den Haag en op meerdere plaatsen in Nederland opgegroeid.

Opgegroeid in een niet gelovig gezin heeft er voor gezorgd dat ik lang (tot 6 jaar geleden) niets met geloven had. Als basisschoolkind vond ik de bijbel verhalen, in de godsdienstles, wel altijd heel mooi, maar verder deed ik er niets mee.

De basisschooljaren waren voor mij heel erg moeilijk. Als kind werd ik veel gepest en dit heeft mij toen veel pijn gedaan.

Een nieuwe periode brak aan op het voortgezet onderwijs en op mijn 14 e verhuisden wij naar Terschelling.

Een periode in mijn leven waarin ik kost wat kost vrienden wilde hebben. Achteraf gezien waren dit nooit echte vrienden en was het vooral een onzekere en lege periode in mijn leven. Al gauw ben ik van school gegaan en gaan werken. Verder vooral veel feesten met de “vrienden”.

Al jong ging ik op mijzelf wonen, maar door verschillende problemen ben ik uiteindelijk weer terug gegaan naar mijn ouders. Die staan altijd voor mij klaar en ik ben ze daar dan ook enorm dankbaar voor.

Op mijn 26 e gingen mijn ouders en ik weg van Terschelling. We begonnen een restaurant in Scherpenzeel. Een zeer leerzame periode en in deze periode leerde ik mijn vrouw, Miranda, kennen. Zij bleek het dekseltje op mijn potje te zijn. Een fantastische vrouw met een totaal andere achtergrond als ik. Zij was en is actief gelovig. Dit gaf in het begin wel wat problemen daar ik niets had met het geloof. Maar goed, dit accepteerden wij van elkaar.

Na 5 jaar ging ik uit de zaak en mijn eigen weg. Miranda en ik gingen samenwonen in Veenendaal en een nieuw, getrouwd leven begon. Ik ging voetballen bij SV Panter. Ik werd speler van een heel gezellig en sociaal team. Wat ik toen nog niet wist, is dat het team uit vele actief gelovigen bestond. Dus daar werd door mij wel eens naar gevraagd. In het bijzonder sprak ik veel met Reinier. Langzaam aan spraken wij er steeds meer over. De interesse die ik had als klein jochie voor de mooie bijbel verhalen groeide nu weer. Ik beschouw Reinier dan ook als de discipel die mij op het juiste pad heeft gebracht. Reinier, enorm bedankt!

Op zijn advies ben ik de Alphacursus gaan volgen bij de Regenboog (samen met Miranda). Dit zal ik  nooit meer vergeten. Op het laatste weekend gebeurde het. Ik kwam tot geloof. Tjonge wat heb ik staan janken bij het kruis. De daarop volgende jaren, met ups-and- downs, is mijn leven steeds meer naar God en Jezus toe gaan groeien. Ik ben gaan beseffen dat Jezus het belangrijkste is. Ik zou zo graag op Hem willen gaan lijken en weet dat mijn leven nu zoveel mooier is en nog mooier word. Tijd voor een nieuw leven. Het oude achter mij laten. Ik heb besloten om Jezus te volgen en niet meer terug te keren.

Ik zie de doop als een markeerpunt. Het echt duidelijk maken aan onze Heer dat ik in Hem geloof en dat ik Zijn kind mag zijn. Wat een genade en liefde.