Doopgetuigenissen

Ik ben Bo de Vries, 15 jaar oud en ik woon samen met mijn vader, moeder en zusje in Veenendaal. Ik zit op het CLV, en doe 3 vwo.

Ik ben mijn hele leven al christen en heb mogen genieten van het idee dat er een God is die er altijd voor je is, ook al denk je soms van niet. Ik heb heel vaak de liefde van God mogen ervaren. Ik heb een paar keer meegemaakt dat ik in mijn gebed iets vroeg aan God en dat ik antwoord kreeg via mijn bijbels dagboekje. Daarom heb ik in oktober 2014 besloten om me te laten dopen, ik had er al een tijdje over nagedacht. Maar ik twijfelde omdat ik dacht dat je je pas liet dopen als je iets heel ergs had meegemaakt. Ook dacht ik dat ik nog veel te jong was. Dus toen ben ik naar solid friends youth gegaan, daar heb ik Tjitske gevraagd om me te helpen en me meer informatie te geven over het dopen, dit gaf de doorslag. Toen ik thuis het goede nieuws wilde vertellen moest ik zo hard huilen van blijdschap, ik wist op de een of andere manier dat ik me moest laten dopen. Maar hoe langer ik wachtte hoe meer ik ging twijfelen. Op school gingen we onderzoeken of God wel echt bestaan had. Dit vond ik moeilijk en zette mij aan het denken, omdat ik altijd geloofde wat mijn ouders me vertelde. Maar ik merkte tijdens het onderzoeken dat er bijna geen fysieke overblijfselen van Jezus zijn en ook dat er andere evangeliën waren gevonden met totaal andere verhalen. Ik wist niet goed hoe ik hier mee om moest gaan. In eerste instantie geloofde ik niet wat er in die andere gevonden evangeliën stond, maar daardoor ging ik wel twijfelen. Want het is nogal gek dat ik in mijn gebed tegen iemand praat die je niet ziet en dat diegene ook geen antwoord geeft op de manier dat wij dat doen.  Mijn oude gedachtes kwamen weer terug, ik dacht dat ik misschien toch nog eventjes moest wachten, dat ik eerst nog even goed moest nadenken. Pas na een tijdje kwam ik erachter dat die gedachtes kwamen door de duivel. Hij wilde me tegenhouden, omdat hij niet wil dat ik voor God kies. Toen ik een paar weken geleden naar de doopdienst ging, voelde ik bij een van de laatste dopelingen een soort warm gevoel in mijn hart, ik had het gevoel alsof God me iets wilde vertellen, dat ik me moest laten dopen, dat het goed was. Ik heb mensen weleens iets horen zeggen over dat gevoel in je hart en ik wilde ook ervaren hoe dat voelde. En toen die ochtend kwam dat gevoel, ik moest spontaan huilen van geluk, nu wist ik het echt zeker! Geen enkele twijfel of gedachte kan mij stoppen, ik kies voor Jezus ik wil hem mijn hele leven lang volgen!