Doopgetuigenissen

Ik ben Jurrian van Houdt, 23 jaar oud en woon in Rotterdam. Ik ken Jezus al sinds dat ik jong ben, dit, omdat mijn ouders mij gelovig hebben opgevoed. Toen ik in de pubertijd kwam ben ik tegen het geloof gaan aanschoppen. Mijn ouders vonden dit natuurlijk heel erg.

Na mijn middelbare school wist ik niet wat ik moest gaan doen. Mijn ouders kwamen met het idee voor een Bijbelschool, de Wittenberg. Hier moest ik echt niets van weten. Gelukkig waren m’n ouders slimmer dan ik en kochten ze mij om met een laptop en een rijbewijs. Toen ik eenmaal op de Wittenberg zat, ergerde ik me aan de mensen bij wie het allemaal zo makkelijk ging, dat iedereen daar geloofde. En al helemaal dat het voor hun iets persoonlijks was, wat ik nooit had gekend. Ik was enorm kritisch en had een hele hoop vragen. Al de eerste dag raakte ik in gesprek met een paar klasgenoten over het geloof. Wat is geloof, wat betekent het voor hun, en nog veel meer van dat soort vragen. Twee weken later, op een woensdag middag vroeg een van de jongens of hij voor mij mocht bidden, om de Heilige Geest in je leven te krijgen. We hebben toen gebeden en vanaf dat moment werd alles anders, ik had God in mijn leven!

Na een geweldig jaar op de Wittenberg ben ik naar Rotterdam verhuisd. Daar vond ik een baan bij Hotel New York. Doordat er niemand meer in mijn omgeving was die iets had met het Christelijk geloof, verloor ik mijn vastigheid en deed er vrijwel niets meer mee. Totdat begin dit jaar mijn vriendin, Marjolein van Harn, naast mij kwam wonen. We leerden elkaar wat beter kennen en kregen een relatie. Zij stond sterk in haar geloof. Hoewel dit mij enerzijds inspireerde, ging ik alsnog niet mee naar de kerk en deed ik er nog steeds niets mee. Na een half jaar zette zij een punt achter onze relatie, mede omdat we niet dezelfde geloofsovertuiging hadden en ik haar eerder negatief beïnvloedde dan geloofsopbouwend. In de weken dat het uit was besefte ik hoe erg het was dat ik haar had laten gaan. Ik wilde juist een vriendin die een levende relatie heeft met God. Zij had mij weer kunnen helpen terug te komen naar God, maar ik zat er juist tegenaan te schoppen. Daarnaast voelde ik me enorm schuldig tegenover God dat ik Hem zo op de achtergrond had gezet. Na veel gesprekken met zowel mijn ouders als met Marjolein, besloot ik mee te gaan naar Mozaiek0318. Hier hoorde ik dat God mij niet veroordeelde over mijn keuzes en dat hij mij wilde vergeven. Sindsdien ga ik wekelijks met haar mee naar de kerk en hebben we weer een relatie. Dit alles heeft mij laten beseffen dat ik niet zonder God kan en wil leven. En daarom wil ik mij laten dopen!