David Huijsing
God is er altijd voor en met mij geweest. Dat heb ik lang niet altijd gezien, maar Hij was er altijd.
Door een lastige periode thuis heb ik ontelbare vragen gekregen bij die God die blijkbaar zo “rechtvaardig” en “liefdevol” was. Ik probeerde het geloof te begrijpen en te beredeneren. Maar, verassend genoeg, tevergeefs. Dat heeft mij heel erg gefrustreerd en ik wilde op een gegeven moment helemaal niets meer met het geloof te maken hebben. Ik zeg wilde, want het is klaarblijkelijk niet gelukt. Altijd heb ik geweten dat er een God bestaat, en ik bedacht me dat de God van het christendom de meest logische is om de waarheid te zijn. Ik begon meer en meer te leren over die God, en kwam er achter dat ik een heel verkeerd beeld van het geloof had. Toen op een gegeven moment besloot ik dat als ik echt verder wil in mijn geloof, en ook echt een persoonlijke relatie met God op wil bouwen, ik me zou moeten laten dopen. Dat was een spannende keuze, maar ik heb het nodig om mijn oude leven met schaamte, pijn en angst achter te laten en een nieuw leven te beginnen, met Jezus.