Veerle van Munster
Ik ben Veerle van Munster, 22 jaar. Ik woon mijn hele leven al in Veenendaal. Ik ben in een warm gezin opgegroeid, bestaande uit mijn vader, moeder en 3 oudere broers.
Vanaf jongs af aan ben ik naar een christelijke gereformeerde kerk gegaan en mijn ouders hebben mij daar laten dopen. Door de christelijke opvoeding wist ik altijd wel dat er een liefhebbende God bestaat. Ik wil graag met jullie delen dat ik vanaf mij geboorte, samen met mijn familie en hun naasten, al duidelijk God’s kracht heb mogen zien en ontvangen. Door een zwangerschapsvergiftiging ben ik bijna 3 maanden vroeger op de wereld gekomen dan gepland. Ik probeer mij telkens weer te beseffen hoe dankbaar ik ben dat ik het als klein kwetsbaar meisje heb overleefd. Bovendien ben ik zeer dankbaar voor het gegeven dat ik met een moeder kon opgroeien –wiens situatie destijds ook enorm levensbedreigend was- en dat ik een normale ontwikkeling heb doorlopen.
Desondanks dat ik van Zijn bestaan af wist, voelde ik Zijn aanwezigheid niet in mijn hart. Hierdoor was ik in mijn jeugd niet altijd actief met het geloof bezig. Dit veranderde door een Youth Alpha Cursus. Tijdens een weekendje weg heeft één van de leiding voor mij gebeden. In het gebed vroeg ze of ik de Heilige Geest mocht ervaren. Nog in datzelfde weekend werd ik geraakt door een intens warm gevoel en raakte ik geëmotioneerd. Vanaf dat moment kreeg ik sterke interesse in God en ging mijn geloofsleven groeien.
Toen ik voor mijzelf besloten had om de zoektocht in het geloof aan te gaan, verminderde in die tijd juist mijn betrokkenheid met mijn voormalige kerk. Een aantal jaren ben ik niet meer structureel naar de kerk geweest. Het geloof verdween naar de achtergrond en destijds was belijdenis doen of welke vorm van ‘vastbesloten te laten zien dat ik God wil volgen’ ver weg! Gelukkig, kwamen er door de jaren heen bijzondere mensen op mijn pad. Achteraf gezien besef ik dat God deze ontmoetingen heeft geleid om mij dichtbij hem te brengen.
Het geloof heeft mij rust gegeven en ik merk dat ik goed ben zoals ik ben. Een bepaalde leegte is opgevuld. Deze beleving zorgt er tevens voor dat ik minder bezig ben met de gedachten wat anderen van mij vinden. Ook merk ik dat mijn levensinrichting veranderden. Zo heb ik bijna nooit meer de behoefte om tot in de late uurtjes uit te gaan in het weekend. Ik vind het prettig om zondagochtend fris en uitgeslapen in Mozaiek0318 te zitten. De kerk waar ik nu bijna anderhalf jaar zit en in september 2016 ben ik deel geworden.
Die ontdekkingstocht naar ware liefde heeft nu bijna 7 jaar geduurd.
11 juni 2017 wil ik door de doop het verlangen vervullen om te bevestigen dat ik weet dat God altijd bij mij is. Tegelijkertijd wil ik bevestigen dat ik dichtbij God wil blijven en zo goed mogelijk met hem wil leven.
