Doopgetuigenissen

Laat ik beginnen door mij even voor te stellen. Mijn naam is Kees ten Brinke, 22 jaar oud en ik ben geboren en getogen in IJsselmuiden waar ik nog steeds gezellig samen met mijn zusje en twee broertjes bij mijn ouders thuis woon. Ook heb ik nog een oudere zus, maar die is al enige tijd het huis uit. Omdat ik jullie niet wil belasten met een verhaal van 50 kantjes zal ik jullie in het kort wat vertellen over mijn verhaal met God.

Ik ben opgevoed door godvrezende ouders en dat heb ik altijd als een zegen ervaren. Ik ging altijd met ze mee naar de kerk en ook ging ik naar zondagschool en later catechisatie. Na twee jaar vond ik dit niet meer zo nodig en ook voelde ik mij niet erg thuis in de gemeente waar ik toen zat. Ik ben toen op zoek gegaan naar een kerk die mij wel aansprak, maar mijn zoektocht liep op niks uit en dus besloot ik om niet meer naar de kerk te gaan. Dit betekent echter niet dat ik God de rug toe keerde, want diep van binnen wist ik zeker dat Hij er echt was. In de moeilijke tijden waar het leek of niemand voor je klaarstond of niemand je echt begreep, kon ik altijd bij Hem terecht. En toch wilde ik wel zelf de regie over mijn leven hebben. Om bepaalde redenen ging het destijds niet goed met mij. Op mijn 20e besloot ik om 5 maanden in therapie te gaan in Frankrijk. Geen telefoon, geen laptop, keihard werken en niemand waar je even bij uit kon janken. Omdat ik geen prikkels had van telefoon en laptop, had ik veel tijd om te lezen en na te denken. Ik had van mijn ouders een Bijbel meegekregen waarin ik regelmatig las en ook les uit mocht krijgen. In deze maanden heb ik de aanwezigheid van God nog nooit zo sterk ervaren en sindsdien ben ik de gelukkigste mens op aarde. God heeft mijn sombere leventje in één keer omgegooid. Toen ik terug kwam uit Frankrijk ging alles van een leien dakje. Bijna alles kwam mij aanwaaien. Het enige wat nog ontbrak was een kerk waar ik mij thuis voelde. Ik ben ooit een keer met een goede vriend van mij en zijn ouders mee geweest naar Mozaiek0318. Super kerk, maar niet echt naast de deur. Gelukkig bracht God een nieuwe dijk van een vriend in mijn leven. Ook zo’n typetje die zoekende was. Samen besloten we om een keer naar Mozaiek0318 te gaan. (scheelt dat hij wat meer in de buurt woont en in het bezit is van een rijbewijs). God weet precies wat een mens nodig heeft  We kwamen terecht in een gezinsdienst. Eerste gedachte: Ga ik eindelijk weer eens met mijn goede gedrag naar de kerk, kom je in een gezinsdienst terecht. Dat wordt niks dacht ik. Niks was minder waar. Martin Koornstra ging voor. Hij hield een preek wat aansloot bij zijn boekje ‘Winnen voor de koning’. (aanradertje). Ik weet niet eens precies meer waar de preek overging, maar wat ik mij nog wel prima kan herinneren is dat ik God nog nooit zo heb ervaren, zelfs niet in Frankrijk. God raakte mij op dat moment aan. Dit moment had ik nodig! Ik ben helaas niet in staat om elke week naar Mozaiek0318 te komen in verband met mijn werk in de Jeugdzorg, maar als ik wel kan, kan ik daar dagen van te voren naar uit kijken. En dan besluit je om je te laten dopen. Als kind ben ik ook gedoopt en daar ben ik mijn ouders erg dankbaar voor. God zei bij mijn geboorte al: die zonden die je straks allemaal gaat doen, die zijn allang vergeven. Nu is het aan mij om hier een vervolg aan te geven door in het openbaar te belijden dat ik weet dat Jezus de ultieme prijs voor mij heeft betaald door aan het kruis te sterven. Ik geloof en ik mag belijden dat ik een kind van God ben. Een onderdeel van het kunstwerk van gebrokenheid. Vroeger wou ik zelf het grootste aandeel hebben in de beslissingen over mijn leven, maar dat is nu klaar. God had al voordat ik geboren was een plan met mij en ik mag nu mijn leven voor hem neerleggen en zeggen: Lieve God, ga uw gang!