Doopgetuigenissen

Ik ben Andries Nap. Wat ik doe is: papa zijn voor mn zoontje Thimo, wonen in Rhenen, werken als engineer bij een maritiem onderzoeksinstituut (MARIN), sporten (mountainbiken+surfen+snowboarden) en een parttime bijbelschool (Royal Mission). De opvoeding van Thimo doen zijn moeder en ik samen in een zogenaamd co-ouderschap.

Mijn relatie met God begon pas toen ik begin twintig was. Komende vanuit een calvinistische opvoeding heb ik veel mensen gezien met een geloofsovertuiging waarbij een daadwerkelijke overtuiging ontbrak. Dit maakte mij nogal cynisch ten opzichte van gelovigen. Mijn ratio heeft altijd een belangrijke plek ingenomen in mijn leven en is een drijfveer geweest voor veel van mijn keuzes en beweegredenen. Of wel in mijn tienerjaren was mijn overtuiging dat ik niet wist of God bestond en als Hij bestond vond ik het niet mijn verantwoordelijkheid om Hem te zoeken. Toen mijn opa overleed vroeg hij mij om elke dag te bidden. Dat heb ik beloofd. Maar ook hierin was mijn rationele insteek om een strategisch veilige keuze te maken: of wel als God zegt “zoekt en je zult vinden” dan bid ik elke dag wel even zodat ik als ik sterf kan zeggen dat het aan mij niet heeft gelegen. Een van de motivaties om toch deze keuze te maken is dat ik wel af en toe mensen was tegengekomen die gedrag vertoonden dat anders was dan de gelovigen die ik al kende. Het leek wel of deze mensen wel zeker van hun zaak waren en het liefst alle andere mensen die ze tegen kwamen wilde vertellen hoe groot God was… Dat vond ik bijzonder. Al ongemotiveerd biddende ontstond toch langzaam een soort van gesprek tussen mij en God. Echter als rationeel persoon zou ik nooit de keuze kunnen maken om in een God te geloven. Ik zou het idee hebben dat ik mezelf voor de gek aan het houden ben. Dus dat heb ik ook tegen God gezegd… Ik weet niet zo goed meer hoeveel jaar ik gebeden heb en op welke avond het precies was maar op een gegeven moment gebeurde een van de grootste wonderen in mijn leven tot nu! Tijdens een van de bidmomenten kreeg ik de overtuiging dat God bestaat! Toch heb ik gek genoegd geen keuze gemaakt, het is niet dat ik mezelf een zetje gaf, vanaf dat moment wist ik het opeens zeker, ik kreeg het als een gift ! Vanaf toen was God onderdeel van mijn leven. Met mijn toenmalige relatie gingen we naar de kerk en bezochten we catechisatie en hebben we uiteindelijk ook geloofsbelijdenis gedaan. Toch was het geen radicale omkeer in mijn leven. Het geloven in God was een aanvulling op het leven dat ik al had. En omdat ik nogal een druk leven erop nahield qua activiteiten en werken kreeg God vaak maar een minieme positie. Wel had ik continue het verlangen om meer van Hem te zien en te ervaren alleen constateerde ik vaak weer eind van de dag dat ik weer met name druk was geweest met andere activiteiten. Door andere gelovigen die ik steeds meer ontmoette werd ik wel geïnspireerd en ik groeide wel in mijn relatie met God, zij het heel langzaam. Toen ik in 2012 dacht wel een mooi leventje te hebben opgebouwd (getrouwd, papa geworden, huis gekocht en verbouwd, een bedrijfje begonnen) viel dat in de twee jaar daarna volledig in elkaar. Dat was een soort Job ervaring voor me. Bedrijfje flopte, relatie was over, huis weer verkocht, een erg heftig en moeilijke periode. Een periode waarin ik heel veel steun en kracht heb gevonden bij God. Zonder die relatie met God had ik er nooit iets positiefs van weten te maken maar had ik juist er nog veel grotere zooi van gemaakt. Wat deze nare tijd me eveneens bracht is dat het me stil zette bij wat ik nou echt belangrijk vind en dat is tijd hebben voor mijn relatie met God, voor Thimo en alle andere mensen in mijn omgeving. Omdat ik veel mensen die een inspirerende relatie met God hebben vond in de meer evangelische gemeenten maakte ik vaker de uitstap vanuit de PKN gemeente naar een evangelische gemeente. Toen een goede vriend zich liet dopen in de Mozaiek0318 maakte ik kennis met deze gemeente. Vanaf toen kom ik daar bijna wekelijks. Bij Mozaiek0318 ben ik uitgedaagd om God groot te maken met de allure die Hij verdient! Nu doe ik niets liever meer ! Eerlijk gezegd kan ik het niet heel goed uitleggen waarom ik me wil laten dopen. Graag wil ik het voorbeeld van Jezus volgen. Ook als het mijn verstand te buiten gaat. Waarom moest Jezus gedoopt worden? Blijkbaar is het belangrijk voor God! Ik volg Zijn voorbeeld!