Pascale Lee - Davelaar
Ik ben Pascale Lee – Davelaar, ik ben 23 jaar oud. Ben nu ruim een jaar getrouwd met mijn lieve man Kevin Lee. Ik werk 6 dagen in de week bij mijn ouders in de zaak. Waar ik mijn passie en ei heerlijk kwijt kan.
Als kind ben ik christelijk opgevoed door mijn ouders. We zaten op een Christelijke school, maar gingen eigenlijk alleen met kerst naar de kerk.
Ik geloofde altijd dat God bestond maar meer dan dat was er niet.
Ruim 7 jaar geleden leerde ik, inmiddels mijn man, Kevin kennen. Kevin was juist heel actief in de kerk en vroeg mij vaak om mee te gaan.
Ik ging vooral met hem mee omdat ik het zo gezellig vond om samen met hem te zijn.
De kerk zelf interesseerde mij in die tijd helemaal niet.
Maar daar kwam al snel verandering in. Ik werd nieuwsgierig naar het geloof en de eerste diensten van Mozaiek0318, in de Shelter, wakkerde deze nieuwsgierigheid alleen maar aan!
Mozaiek0318 begon als thuis te voelen en dat voelt het nog steeds.
Afgelopen jaar is een heftig jaar voor ons geweest. God had een ander plan met ons leven en vroeg van ons om afscheid nemen van iets waarvan wij totaal geen afscheid van wilde nemen, onze droom viel uiteen. In deze heftige en emotionele periode, haalde wij veel kracht en steun uit ons geloof. God heeft ons gedragen en nieuwe kracht gegeven.
In deze periode vond ik God en heb ik mijn leven in zijn handen gelegd, ik gaf me over aan Hem. Vrienden en mensen uit de kerk hebben veel met en voor ons gebeden, deze gebeden hielpen ons door de storm heen.
Vanaf die tijd is God met mij aan de slag gegaan. Met mij persoonlijk maar ook met ons als stel.
Ik heb veel gebeden en antwoorden gevraagd en uiteindelijk heb ik mogen ervaren dat God ook een God is die antwoorden geeft.
God vroeg van mij om een kind van Hem te zijn maar was ik wel goed genoeg om mezelf te laten dopen? Ik moet nog zoveel leren, ik ken de Bijbel echt niet zo goed als andere mensen in de kerk moet ik niet eerst meer Bijbelstudies volgen?
Deze vragen bleven altijd tussen mij en de doop instaan.
Toen ik zondag in de dienst zat en naar Kees mocht luisteren werd ik enorm geraakt.
De preek sloot zo aan bij mijn gevoelens en vragen.
Ik mocht echt voor God kiezen, Hij riep mij om zijn leerling te zijn.
Toen was er maar één ding dat ik kon doen en dat was ‘ja’ zeggen op wat Hij van mij vroeg.
Dat heb ik gedaan, ik ben na voren gegaan. Een stap die ik nooit gedacht had, dat ik zou zetten. Maar zoals Kees zei: 'ik mag een leerling van Hem zijn' en dat is zo fantastisch.
Deze keuze voelt voor mij als één van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb! Ik ben God dankbaar dat Hij dwars door de stom heen voor mij zorgt!
