Doopgetuigenissen

Mijn naam is Marianne Heijting, ik ben getrouwd met Ronald en samen met onze drie kinderen Sascha (7), Eviroos (4) en Joas (1) wonen we in Bennekom. In het dagelijks leven werk ik ca 4,5 dag per week als trainer/adviseur bij CompaenGroep. Een leuke job waarbij ik op veel plekken kom en een bijdrage mag leveren aan de groei van mensen in organisaties in de breedste zin van het woord. Daarnaast studeer ik, ik doe de Master of Educational Leadership die ik in januari 2017 hoop af te ronden.

Ik kom uit een onderwijsgezin en ging met mijn ouders naar de christelijk gereformeerde kerk. Ik ben dankbaar dat ik van jongs af aan ben opgegroeid in het geloof. Lezen uit de Bijbel, naar een christelijke basisschool en als puber de vrijheid mijn eigen weg te ontdekken. In die periode ben ik veel naar festivals als Flevo en Opwekking geweest en op ontdekkingstocht gegaan in verschillende kerken, met name de baptistenkerk in Ede (toen nog in de Reehorst). Tijdens Opwekking ben ik voor het eerst echt geraakt door Gods liefde en dat maakte dat ik de stap genomen heb om belijdenis te doen. Na ons huwelijk zijn we naar de hervormde kerk te gaan. Sascha en Eviroos werden geboren, twee prachtige dochters. Wat zijn we daar dankbaar voor! Uiteindelijk ben ik naast mijn werk als directeur van een basisschool weer aan de studie gegaan. Mijn man heeft hersenletsel en daardoor een aantal restverschijnselen zoals moeheid, niet kunnen plannen, niet meerdere taken tegelijk doen, etc. Daarom is hij nu meer thuis bij de kinderen en werk ik meer. Na een vakantie zo’n 4 jaar geleden op La Draille (camping in Frankrijk) zeiden we tegen elkaar: zo willen we ons geloof beleven! Niet alleen op zondag in de kerk, maar als een gemeente die tot een hand en voet wil zijn. Een verlangen hebben om op zondag naar de kerk te gaan. We zijn een keer met Herman en Laura Pol meegereden naar Mozaiek0318 en dat voelde als thuiskomen! Heel bewust hebben we de introductiecursus gedaan en sindsdien zijn we deel. Vorig jaar is Joas geboren en hij is dan ook opgedragen in Mozaiek0318.

Jezus geeft mij hoop. Hij is de rots waarop ik sta, mijn fundament. Zonder Hem kan en wil ik mijn leven niet leven. Door steeds terug te gaan naar het kruis en stil te staan bij wat Hij voor mij gedaan heeft, kan ik de wereld om mij heen (die me zo vaak opslokt) relativeren. Zelf kan ik het niet, laat ik me weer leiden door de waan van de dag. Ik besef me steeds weer dat ik wanneer ik die liefde wil laten zien, dicht bij Hem wil zijn. Soms overweldigd me het besef dat hij alles heeft gegeven voor mij.

Ik wil met mijn doop mijn belijdenis nogmaals onderstrepen. Terugkijkend heb ik zeker bewust belijdenis gedaan, maar ik heb meer ja gezegd tegen de God van het Oude Testament. De God van de Wet en de Profeten. Ik merk dat sinds we in Mozaiek0318 komen mijn geloofsleven zich enorm verdiept heeft. Ik heb een levende relatie gekregen met Jezus. Hij is mijn Redder en als ik stilsta bij wat Hij voor mij gedaan heeft, kan ik niet anders dan volmondig Ja zeggen tegen Hem, ten overstaan van de gemeente en mijn familie en bekenden. Ik wil leven als Zijn discipel. Ik verlang ernaar om mijn steentje bij te gaan dragen in de gemeente. Dat doe ik nu in het kinderwerk, maar ik hoop dat ik na het afronden van mijn studie dat nog meer kan en mag gaan doen! Al sinds het voorjaar heb ik het verlangen me te laten dopen en voel ik ook de roepstem van Jezus die zegt: Volg Mij: no turning back.