Ankie
Mijn naam is Ankie, ik ben 24 jaar oud en woon gezellig bij mijn ouders in Achterberg. Ik heb één oudere broer en twee jongere broers. Van kinds af aan gaan wij bijna elke zondag naar de kerk. ls kind vond ik dit leuk omdat ik daar een vast clubje vrienden had. Eenmaal in de pubertijd werd de kerk toch minder interessant, vooral vroeg opstaan op zondag was een uitdaging.
Van mijn ouders moest ik elke zondag mee naar de kerk en ook de jeugdclubs hoorde bij de opvoeding. In de pubertijd leverde dit behoorlijk wat discussies op maar achteraf ben ik blij dat mijn ouders voet bij stuk hebben gehouden.
Doordat ik elke week naar de kerk en naar de jeugdclubs ging bouwde ik een mooie vriendengroep op met een christelijke achtergrond. Met deze vriendengroep kon ik praten over luchtige onderwerpen, over het leven en over God en het geloof. Wel op een luchtige manier want zo leefde ik mijn leven. Ik geloofde in God maar ik wandelde niet met God. Ik deed mijn ding op school, had een baantje, ging naar leuke feestjes en genoot van het “niks” doen. Verder dacht ik eigenlijk niet zo veel na. Totdat mijn leven soms wat ingewikkelder werd en ik weer rust vond bij God.
Naarmate ik ouder werd ging ik meer nadenken over de zin van het leven. Waarom loop ik op aarde rond, wat is het doel in mijn leven en past God in mijn leven? Van dat laatste was ik zeker, natuurlijk hoort God in mijn leven. Toch durfde ik niet de regie aan Hem over te geven. Ik bad en vroeg advies maar als ik dat kreeg, dacht ik dat ik het beter wist.
Ik besloot een HBO opleiding te gaan volgen. Dit was het moment waarop mijn luchtige leven, waarin mij alles voor de wind ging verdween. Voor het eerst ging het niet zoals ik wilde! Ik haalde slechte cijfers terwijl ik mijn best deed en voelde mij niet thuis op de opleiding die ik deed. Na een half jaar besloot ik een andere opleiding te gaan volgen en weer ging het mis. Linksom of rechtsom, het lukte mij niet!
Toen ik op een mooie zomeravond in de tuin mijn tot dus ver geleefde leven evalueerde, kwam ik tot de conclusie dat ík centraal stond in mijn leven en niet God. Ik koos steeds het pad uit wat mij het mooiste leek, ik vroeg God dan om advies maar luisterde vervolgens helemaal niet!
Ik besloot te stoppen met mijn opleiding en heb die zomer aan God gevraagd wat zijn plan met mijn leven was en of hij de koers wilde bepalen. De dag er na ben ik naar het studie wisselpunt op school gegaan en heb ik alles maar op mij af laten komen. Best lastig want ik ben een klein control freakje.
Toen uit hun advies logistiek en economie naar voren kwam was ik zo verbaasd! Ik had tot dusver niks met vrachtwagens of boten dus wat moest ik nou met een opleiding logistiek? Een maand later was ik ingeschreven en ik kan zeggen dat dit de beste keuze ooit is geweest! Het is namelijk zo veel meer! God weet wie ik ben en wat ik nodig heb, beter dan dat ik het zelf weet!
Mijn doop is een teken van gehoorzaamheid aan God. Ik wil mijn leven met Hem leven en durf het aan om Hem de controle te geven.
Op de foto houd ik een bord met een tekst vast. Deze tekst helpt mij elke dag weer los te laten en de controle over te geven aan God.
