Doopgetuigenissen

Mijn naam is Herman Jansen, 54 jaar. Getrouwd met Ans Drost. Samen hebben we vier kinderen. Zelf heb ik twee zonen uit mijn eerste huwelijk. Ans heeft twee dochters ook uit haar eerste huwelijk. Ook zijn we gezegend met een kleindochter. Ik woon en werk in Ede.

Ben opgegroeid in een hervormd gezin. Vader, moeder en een oudere zus. Lieve, zorgzame en beschermende ouders. ls baby gedoopt toen het geloof nog hoog in het vaandel stond binnen ons gezin. Kan me nog wel herinneren dat ik als kind mee moest naar de kerk. Ook zat ik op christelijke scholen. Zelf was ik toen niet echt bezig met het geloof. In mijn verkeringstijd ging ik af en toe wel mee naar de kerk. Mijn gedachten dwaalden echter snel af naar de voetbalwedstrijd die ik de dag ervoor had gespeeld. Vond de preken vaak te lang en te moeilijk. Na m’n trouwen sleepte dat zich voort. Kwamen er soms ouderlingen op bezoek, dan had ik wel eens een voetbal wedstrijd aanstaan op de televisie. Dat moesten ze dan maar aanvaarden….

Na 16 jaar huwelijk strandde deze en leerde ik Ans kennen, mijn huidige echtgenote. We zijn alweer negen jaar getrouwd. Zij is bepalend geweest in hoeverre ik nu in het geloof sta. We zijn ook vrij snel op zoek gegaan naar een gemeente die bij ons beide past. Ans wat fanatieker dan ik, geef ik toe!

Ik heb tijdens die zoektocht iemand leren kennen, waarmee ik samen met hem stukjes uit de bijbel lees. We denken erover na en praten erover, heel fijn!! Het doel is dat we proberen te leven als Jezus…..proberen….. Samen praten Ans en ik dus veel over het geloof. We lezen bijbel met een dagboek ernaast. Regelmatig kwam de doop terug in onze gesprekken. Ook met onze vrienden, wat mij toch zeker aan het denken heeft gezet.

Inmiddels had Ans Mozaiek0318 ontdekt. Ze voelde zich meteen ‘thuis’. Voor mij duurt dat gewoon iets langer. De eerste keer dat ik het dopen zag bij Mozaiek0318, raakte dat mij. Mooi, warm, liefdevol (en nat natuurlijk ) waren woorden die me te binnen schoten. Van Ans wist ik dat ze graag wilde maar ik was er nog niet klaar voor….Totdat Kees mij wakker schudde…Op de informatie avond over dopen zei hij : ‘Hoezo, nog niet klaar ‘……! Ja, natuurlijk ben ik er klaar voor. Ik wil graag gedoopt worden, samen met mijn vrouw, waar ik zielsveel van houd. En God ben ik daar dankbaar voor. Zo mooi, Ans – God – en ik ! God tussen ons, in ons, met ons. Ben erg dankbaar voor m’n lieve kinderen, kleinkind, m’n mooie werk en vooral mijn liefde voor God.

Ik wil me laten dopen ter bevestiging van wat mijn ouders me hebben meegegeven. De maskers waarachter ik me heb verstopt leg ik af en ik open mijn hart voor U!

Op de foto houd ik een pasje vast die ik heb gekregen van Ans. Ik draag dit pasje altijd bij me.