Doopgetuigenissen

Mijn naam Gerard den Hollander, 63 jaar oud, getrouwd met Anja en we hebben samen 4 kinderen gekregen, drie dochters en één zoon. Ik werk in het onderwijs in Veenendaal. Ik ben opgegroeid in Rijswijk in een hervormd gezin en we kerkten in een evangelisatie (dat betekende geen eigen dominee, maar een mentor voor één dag in de week en elke zondag verschillende predikanten).

Ik ben als kind gedoopt en heb samen met mijn aanstaande vrouw belijdenis gedaan, hoewel ik niet de zekerheid van het geloof kende, maar daar wel naar uitkeek. Ik ben trouw elke zondag naar de kerk gegaan in de verwachting dat ik ook die zekerheid van geloof zou krijgen. Nu ben ik iemand die de regie in mijn leven niet gemakkelijk uit handen geef en dat heeft me te veel jaren ervan weerhouden om mijn leven aan God te geven en zo leefde ik vanuit de angst om verloren te gaan en dat kon heel beklemmend en verstikkend zijn, dat ik die gedachten bewust verdrong. In al die jaren heb ik zelf, maar ook mijn vrouw en ik samen, ervaren dat God leeft en ons door moeilijke tijden heen geholpen heeft. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik tekort schoot in de opvoeding omdat ik niet iets van de rijkdom van geloof heb kunnen voorleven en datzelfde gevoel had ik ook bij de dagopeningen op school. In 2014 zijn 3 kinderen gedoopt bij de Mozaiek0318 en dat doet je wel iets als vader zijnde. Kinderen die ondanks alle problemen in hun leven uiteindelijk de keuze voor God hebben gemaakt, terwijl ik die zekerheid niet had. Er is in de afgelopen tijd heel wat voor mij gebeden dat ik ook geloofszekerheid mocht krijgen. Anderhalf jaar geleden werd ik bepaald bij psalm 3 vers 2 eerste deel (berijmd): ‘Maar trouwe God Gij zijt het Schild dat mij bevrijdt, mijn eer, mijn vast betrouwen. Op U vest ik het oog, Gij heft mijn hoofd omhoog en doet me Uw gunst aanschouwen’. Een aantal weken daarna heb ik voor het eerst deelgenomen aan het Heilig Avondmaal. Mijn leven veranderde al wel en toch voelde ik niet het heilige vuur en het enthousiasme van binnen, waar ik wel op gehoopt had. Je gaat dan twijfelen, maar ik wilde God op zijn woord geloven. Sinds vorig jaar april gaan we samen naar de Mozaiek0318 en het was heerlijk om er te kerken samen met 3 kinderen. Ik heb nooit een echte vriend gehad, waarmee je van hart tot hart kunt praten, ook over het geloof en hier vond ik er één. In de afgelopen anderhalf jaar is de Heilige Geest werkzaam in mij. En nu wilde mijn vrouw zich laten dopen. Ik had nog niet de behoefte om dat te doen. Ik heb tegen mijn geliefden gezegd, dat ik graag een duidelijke aanwijzing van de Heilige Geest wilde hebben om die geloofszekerheid voor mezelf te hebben. Ik ben mee geweest naar het doopinformatieavond van 23 augustus, maar ik heb me niet opgegeven om te dopen. Op 5 september lazen we samen het dagboek na het avondeten. De tekst was de tekst op ons verlovingskaartje: ‘De liefde vergaat nimmermeer/nooit.’ In de uitleg ging het over het gesprek van Jezus met Petrus na de opstanding. Jezus vroeg: Heb je mij lief? Dat sloeg in als een bom bij mij. Wat zou mijn antwoord zijn? Ik heb toen hardop tegen God en mijn vrouw beleden wat Petrus antwoordde: ’Heere, U weet alle dingen. U weet dat ik U liefheb.’ Dat wilde ik niet meer ontkennen. Maar ik voeg er direct aan toe: ‘Kom mijn ongeloof te hulp!!’ Daarom wil ik mij toch in geloofsgehoorzaamheid laten dopen, omdat God mij liefheeft!! Hij is altijd de Getrouwe geweest. Het liefst doop ik nu samen met mijn vrouw, ook al vind ik het erg spannend en zie ik er ook wel tegenop.