Doopgetuigenissen

Mijn naam is Christine Berger, ik ben 46 jaar. Mijn man Robert en ik hebben vijf prachtige kinderen gekregen, drie jongens en twee meiden, die nu tussen de 23 en 14 jaar oud zijn. Onze oudste twee zonen zijn inmiddels uitgevlogen, onze jongste drie kinderen wonen nog thuis.

Wij wonen in Barneveld, zijn recent verhuisd en willen graag dat ons huis een plek wordt waar mensen zich welkom weten. Daarnaast heb ik een praktijk voor psychosociale hulpverlening.

De afgelopen jaren zijn voor mij een zoektocht in het geloof geweest. Als kind gedoopt, liefdevol grootgebracht door mijn ouders in de gereformeerd vrijgemaakte kerk, daar ook belijdenis van mijn geloof gedaan, was dopen voor mij geen punt wat mijn aandacht had. Sterker nog, ik zou mij nooit laten dopen als volwassene, daar was ik van overtuigd.

Totdat ik ontdekte dat ik de afwijzing die over mijn leven lag, bij het kruis mocht brengen. Dat Jezus mij vergeeft dat ik mij zolang door deze afwijzing heb laten leiden. Dat ik mij aanvaard mag weten door de Vader, geliefd zelfs. Ik heb Jezus gevraagd de Heer van mijn leven te zijn. Hij heeft mij bevrijd, Hij is mijn Redder en Koning. Op het moment dat dit gebeurde was ik op het strand. Ik voelde een diep verlangen om de zee in te lopen, om met te laten dopen, het oude achter me te laten en boven te komen in een heel nieuw leven. Maar, er was niemand op het strand om met me mee te gaan.

Omdat ik de laatste twee jaar regelmatig in Mozaïek0318 ben geweest, me altijd welkom en veilig heb gevoeld, heb ik besloten om me hier te laten dopen. De informatie avond over de doop was een bevestiging van mijn verlangen om zichtbaar te maken dat ik mijn leven aan Jezus geef.